Dit is Leaders in Life Sciences, een podcast waarin we op zoek gaan naar het verhaal achter de mens. We praten met leiders van nu en later over wat hun drijft, hun carrière en privéleven. Want door naar elkaar te luisteren komen we als individu en als sector verder. We willen onze partners hartelijk bedanken voor hun steun, dat zijn Pivot Park, Pedersen & Partners en Johnson & Johnson Innovative Medicine. Te gast in deze aflevering, Marco Fossatelli. Uw host is Henk Jan Out.
Henk Jan Out
Ja, vandaag is Marco Fossatelli te gast. Marco is country manager BeNeLux van Alnylam. Opgeleid als organisch chemicus, waar hij ook in promoveerde, verruilde hij al snel een wetenschappelijke carrière voor een commerciële. Dat bracht hem bij bedrijven als Searle, Altana, Daiichi Sankyo, Shire, Raptor en uiteindelijk dus Alnylam, een relatief klein Amerikaans farmabedrijf gespecialiseerd in geneesmiddelen voor zeldzame ziektes. En nu dus als general manager van Nederland, België en Luxemburg. Over de spanning tussen wetenschap en commercie in de farmaceutische sector en nog veel meer andere dingen ga ik met hem praten. Marco, van harte welkom. Leuk dat je hier bent in het Pivot Park.
Marco Fossatelli
Dankjewel, leuk om hier te zijn.
Henk Jan Out
Ja toen ik jouw naam voor het eerst zag dacht ik dat Alnylam blijkbaar had
besloten om een Italiaan in te gaan huren om de Nederlandse tak te gaan leiden maar het verhaal is toch wat anders want je bent toch echt wel een Nederlander, daar kwam ik snel achter. Maar wel met een Italiaanse roots he?
Marco Fossatelli
Ja klopt ik ben gewoon in Nederland opgegroeid met een Italiaanse vader en een Nederlandse moeder die elkaar ontmoet hebben tijdens een vakantie van mijn moeder in Puglia, zo gaan die dingen. Het is goed geëindigd, zou ik zeggen.
Henk Jan Out
Het was meer dan een vakantieliefde.
Marco Fossatelli
Ja, zeker. Ze zijn vrij snel getrouwd wel. Hebben even in Italië gewoond. En toen verhuisd naar Nederland. Waar ik ben geboren en mijn zus.
Henk Jan Out
En je bent als Nederlander opgevoed. Maar ook wel heel veel connecties met Italië. Veel daar geweest.
Marco Fossatelli
Ja, klopt. Ik groeide op in Nederland. Maar met één been, of een stuk van een been in Italië. Een hele grote familie daar. Een heel aantrekkelijk leven natuurlijk. Met een prachtige omgeving. Leuke steden.
Henk Jan Out
Dus Puglia is Zuid-Italië?
Marco Fossatelli
Ja, mijn familie komt uit Umbrië. Dus in Centraal-Italië. Ja, prachtig. Het is gewoon… Een grote aantrekkingskracht heeft Italië. Dus het trekt je een beetje daarheen. Dus tussen twee culturen opgegroeid. Wat soms spannend is, maar ook heel aantrekkelijk. En een heel diverse blik op de wereld geeft, denk ik.
Henk Jan Out
Wat is het grootste verschil met Italiaans en Nederlandse cultuur?
Marco Fossatelli
Oh, daar kunnen we een hele andere podcast over vullen, denk ik. Dat is misschien wat meer bij de dag leven. Wat minder gepland, georganiseerd. Het leven komt op je af en daar moet je op reageren. Ik zou niet willen zeggen meer genieten, want dat kunnen we hier ook wel. Maar ja, wij plannen meer, denk ik. We zijn wat meer georganiseerd. En die flexibiliteit van Italië, die zie je hier soms wat minder. Dus dat is voor mij, denk ik, het grootste verschil.
Henk Jan Out
En je spreekt de taal dus ook goed?
Marco Fossatelli
Ja, klopt. Ik ben daar…
Henk Jan Out
Daar ben ik wel heel jaloers op.
Marco Fossatelli
…na mijn promotie ook heen verhuisd om het leven wat meer te leren kennen als het echte leven.
Henk Jan Out
Ja, je vertelt je promotie. Laten we gewoon je carrière eventjes doorlopen. Je bent gaan studeren organische, of chemie denk ik.
Marco Fossatelli
Chemie, ja.
Henk Jan Out
Daarna ben je specialiseerd naar organische chemie.
Marco Fossatelli
Klopt, ja.
Henk Jan Out
Waar was dat, in welke stad?
Marco Fossatelli
In Utrecht. Ik ging scheikunde studeren zonder echt duidelijk te… achteraf weet ik eigenlijk niet goed waarom, maar de beta wetenschappen trokken me wel aan. En scheikunde, ja dat vond ik een prachtig vak. Het is heel divers van uitermate praktisch tot zeer theoretisch en alles ertussenin. Het geeft een andere blik op de wereld, andere inzichten. Dus ik werd meteen gefascineerd door het vak en ja dat heb ik nog steeds eigenlijk wel. Dus dat is een goede keuze geweest.
Henk Jan Out
Ja, je bent er uiteindelijk ook in gepromoveerd.
Marco Fossatelli
Ja, klopt. Ik belandde in de organische synthese.
Henk Jan Out
Dus je had echt wetenschappelijke belangstelling? Of ben je gewoon in die baan gerold met het idee van, ik moet toch wat?
Marco Fossatelli
Nee, ik had toen zeker een wetenschappelijke interesse. Dat moet ik wel als je een vak als scheikunde doet, denk ik. Het is een heel mooi vak. En toen ik gevraagd werd of ik wilde promoveren daar, heb ik meteen ja gezegd. Het was een hele mooie kans om mijn interesse verder uit te bouwen.
Henk Jan Out
En was dat een heel technisch, waar ben je precies op gepromoveerd?
Marco Fossatelli
Ja, de organische synthese is denk ik een van de oervormen van de scheikunde. Het gaat om het maken van bestaande moleculen of juist heel nieuwe moleculen. Door middel van het mengen, het roeren onder bijzondere omstandigheden. Heel koud of heel warm en verschillende oplosmiddelen. Dus echt de traditionele kolkende kolven waar dan een nieuw product uit voortkomt. En dat voelde voor mij heel erg creatief. Het is heel uitdagend om nieuwe dingen te maken. De omstandigheden zijn complex. En je gebruikt daarnaast moderne technologieën als NMR of MRI, zoals dat nu heet. Computertechnologieën, supercomputers. Om te snappen wat er gebeurt in die reacties. Maar het is echt een heel authentieke vorm van scheikunde. Ja, dat is prachtig.
Henk Jan Out
Maar toen is je al bezig met het maken van nieuwe moleculen. Dus je zou kunnen zeggen, daar is misschien ook wel je interesse voor de geneesmiddelen-discovery misschien ontstaan?
Marco Fossatelli
Ja, dat zou zomaar kunnen. In de aanloop naar deze podcast had ik ook te denken, en regelmatig kwamen er mensen van farmaceutische bedrijven langs om onze koelkasten te plunderen. Want wij maakten moleculen, ook wel bijzondere, en die bewaarden we in de koelkast. En die kwamen dan langs en die kochten dan al die moleculen om te testen op een bepaalde ziekte. En dat schoot me opeens weer te binnen hier. Dat was heel grappig. Dus ja, daar was misschien het eerste zaadje al gelegd. Dat zou zo maar kunnen.
Henk Jan Out
Gepromoveerd en toen dacht je, wat moet ik nu?
Marco Fossatelli
Ja, klopt. Ja, de grote vraag van wat nu? En toen wilde ik eigenlijk in Italië gaan wonen, omdat ik veel familie had daar. En ik ging er regelmatig heen om die te bezoeken. En dat was altijd heel mooi en heel prachtig. Maar ik besefte ook dat dat vakanties waren. En toen vond ik een plek bij een farmaceutisch bedrijf. Een joint venture tussen Merck, Sharp & Dome en een Italiaans bedrijf. Ik schiet er nu niet binnen welke dat is. Vlak onder Rome, waar ze onderzoek deden naar het ontwikkelen van medicijnen tegen hepatitis C. En zo belandde ik, ja, min of meer toevallig, in de farmaceutische industrie.
Henk Jan Out
Ja, en was dat een grote, ja, dat was natuurlijk een grote overgang omdat je naar een ander land ging, maar was dat ook de overgang van wetenschappelijk in de laboratoria van een universiteit en dan nu in de laboratoria van een bedrijf. Was dat een grote verandering?
Marco Fossatelli
Ja, eigenlijk wel. Als promovendus werkte ik eigenlijk alleen aan mijn eigen onderzoek, wat heel mooi was en wat ik zelf helemaal beheerste eigenlijk in samenwerking met mijn promotor. En daar zat ik opeens in een team van echt een paar honderd mensen met een gezamenlijke opdracht om iets te vinden tegen die ziekte. En dat proces, ja wat me ook tegenviel was dat het heel langzaam ging en eigenlijk irrationeel was. Ik maakte een molecuul waarvan we hoopten dat het in de active pocket van het van het eiwit paste waar we bezig waren, maar we wisten niet goed hoe dat molecuul eruit moest zien. Dus je maakte een een molecuul, dat werd getest, dat werkte niet en dan maakte ik een volgend molecuul zonder te weten welke verbetering, welke aanpassing zou gaan werken of welke verbetering zou opleveren en dat vond ik tamelijk frustrerend eigenlijk.
Henk Jan Out
Dat is toch een beetje een lukrake benadering en weinig rationeel. Het gaat tegenwoordig wel anders hè?
Marco Fossatelli
Ja, tegenwoordig gaat het anders. En zeker in de tak waar wij nu zitten met DNA, RNA. Heb je een code op basis waarvan je kunt werken. En zelfs eiwitten zijn veel beter in kaart gebracht. En de computermodellen werken beter. Dat was toen nog niet zo. Dat was eind jaren negentig. Nee, dat was heel anders. Of begin jaren negentig, sorry. En ik vond het werk heel mooi. De taak die we hadden om iets te maken voor een ziekte. Waar nog niks voor bestond. En dat zoveel mensen daar aan bezig waren, mensen van de synthese zoals ik,
maar ook van de essays, die testen. Ja, een heel mooi idee, maar de progressie en mijn rol daarin vielen me erg tegen.
Henk Jan Out
Ja, want je bent met iets bezig waarvan je hoopt dat het ooit nog eens een keertje bij patiënten komt, maar die kans is kleiner dan 1%.
Marco Fossatelli
Ja, dat klopt. En mijn rol daarin is dan nog kleiner, omdat ik een molecuul per week maak of zo. Dus 45 per jaar.
Henk Jan Out
Ik denk vaak inderdaad ook die researchers in de farmaceutische industrie moeten ook een enorme frustratietolerantie hebben. Omdat je vrijwel het merendeel van datgene wat je synthetiseert, nooit wat wordt.
Marco Fossatelli
Nee, klopt. En het grappige is, het merendeel is daar ook niet echt mee bezig lijkt het wel. Die vinden het gewoon mooi om chemie te doen. En ik denk dat je die baan alleen kunt doen als je de chemie mooi vindt en het leuk vindt elke dag met die taak bezig te zijn in het lab. En ik ben toch meer een generalist, denk ik. Vandaar ook mijn uitstappen later. En als je naar het bredere plaatje kijkt, kan het heel frustrerend zijn, denk ik. Wat het voor mij was. Maar de meeste van mijn collega’s waren heel blij met het maken van een molecuul.
Van een mooi molecuul. En dat kan ook voldoening geven.
Henk Jan Out
Maar goed, dat gaf jou dus niet de optimale voldoening in ieder geval. En hoe lang heb je dat gedaan?
Marco Fossatelli
Twee jaar.
Henk Jan Out
En toen ben je teruggegaan naar Nederland?
Marco Fossatelli
Ja, hoewel het leven in Rome waar ik woonde fantastisch was.
Henk Jan Out
Dat lijkt me ook, ja.
Marco Fossatelli
Ik zat er samen met mijn toenmalige vriendin, nu mijn vrouw. Ja, geweldige stad natuurlijk. Maar dat werk vond ik steeds minder interessant. En toen besloot ik te stoppen. Toen hebben we eerst even wat gereisd door Zuid-Amerika. En toen terug in Nederland gekomen. En eerst even overdacht, ja, wat nu? Als dat lab het niet is, wat dan wel? En ja, er was wel een zaadje geplant. Misschien toen al in het lab tijdens de promotie. Maar zeker daar in dat research lab, over de farmaceutische industrie. Want zoals gezegd, dat doel vond ik wel heel mooi. Het idee om die wetenschap te gebruiken. Om uiteindelijk mensen te behandelen, mensen te helpen, vond ik wel heel fascinerend. En er kwamen ook mensen uit Amerika vanuit MSD over om te praten over de bredere context van het bedrijf. En die praten ook over financiële projecties. En dat het geld ook terugverdiend moest worden en dat er ook inkomsten nodig waren, waar wij als wetenschappers eigenlijk nooit aan dachten. Wij waren gewoon met wetenschap bezig, met moleculen maken, testen. En wat er over tien jaar gebeurde, dat was eigenlijk niet echt ons interesse. Maar ik vond het wel heel boeiend. En toen dacht ik van, nou, als ik nou in die industrie wil blijven dan moet ik misschien overstappen naar die commerciële kant. En toen ben ik gaan zoeken naar banen in die sector. Wat nog best lastig bleekek omdat de meest voor de hand liggende baan was artsenbezoeker en mensen vroegen zich wel af in het begin van wat moet die vent bij ons?
Henk Jan Out
Wat moet je met een gepromoveerd chemicus als artsenbezoeker?
Marco Fossatelli
Er moet iets mis met hem zijn. Dat is soms wel het idee. Maar uiteindelijk is dat toch gelukt en toen werd ik artsenbezoeker en dat was een flinke stap weer.
Henk Jan Out
Ja, dat kan je wel zeggen. Dus dan moet je van het synthetiseren van moleculen naar opeens een, ik zeg het oneerbiedig, een salespraatje voor dokters. Hoe heb je dat ervaren?
Marco Fossatelli
Het heeft een vrij slechte reputatie die baan. Maar het is eigenlijk een heel leuke baan. We praten uiteindelijk over hele mooie producten. Waar jarenlang research in zit. Heel veel onderzoek. Dus als je wil, kun je hele mooie gesprekken voeren over die producten. En de mensen met wie je spreekt zijn allemaal intelligente mensen. Artsen. Die als ze je willen zien er ook iets uit willen halen. Dus je kunt echt heel leuke gesprekken hebben in dat vak. Dus als je een beetje moeite doet, wordt het echt heel leuk. Niet alles is leuk en niet alle deuren
gaan open, maar ik ervoer echt een heel interessante nieuwe baan waarbij ik van alles moest leren. Het voeren van gesprekken, dat is best ingewikkeld, want ik zat normaal in het lab waar je wel met mensen praat, natuurlijk met een heel ander doel. En nu opeens moet je iets verkopen eigenlijk, een verhaal vertellen. Maar dat lag me wel en dat beviel me goed. En het was weer een heel autonome baan. Je mag het zelf inrichten zoals je zelf wilt binnen bepaalde kaders. Dus ik voelde me daar wel thuis. En de bedrijven zijn prachtig. Het zijn allemaal mooie bedrijven, die farmaceutische bedrijven. Dus dat was gewoon heel goed.
Henk Jan Out
Dus je hebt dat niet ervaren als een vervelende overgang?
Marco Fossatelli
Nee, helemaal niet. Nee. Ik voelde me daar meteen thuis. En ik zag de uitdaging voor me. Van, ja, hoe ga ik dit doen? Hoe manage ik zo’n gebied goed? En hoe zorg ik dat ik targets haal? Wat ook nieuw was voor me, want in de research heb je targets echt op lange termijn, maar geen hele harde targets. En nu opeens had ik sales targets. Ja, dat is toch wel een heel harde confrontatie met een nieuwe realiteit.
Henk Jan Out
Als je dat nou vergelijkt met de targets van R&D mensen en de targets van sales en marketing mensen, is dat vergelijkbaar? Je hoort wel eens dat van de sales mensen, van die R&D mensen die moeten wat strenger worden aangepakt, wat meer produceren… Jij hebt het nu beide meegemaakt. Hoe kijk je daarnaar?
Marco Fossatelli
Ja, de sales targets zijn veel harder. Ik heb elke maand nu ook nog targets. Elk kwartaal targets en elk jaar targets. En financiële targets zijn hard. Dat is gewoon een cijfer achter de komma. En dat doe je goed of dat doe je niet. En dat komt elke keer weer terug. En elke keer is die spanning er weer van haal je dat of niet? En dat is misschien waar die spanning tussen research en commerce ook een beetje vandaan komt. Ja, dat is niet altijd leuk. En dat brengt een bepaalde spanning met zich mee in bedrijven. In mensen, maar ook in het bedrijf zelf. Van, gaan we de target halen? En de research is daar minder mee bezig. Die hebben veel langere horizons. Dat gaat wel over moleculen maken, wanneer is die klaar?
Henk Jan Out
Nou, je kan afspreken dat je minstens tien moleculen in zoveel jaar gesynthetiseerd moeten hebben. Maar dat kun je natuurlijk altijd doen. Je kunt eigenlijk altijd moleculen synthetiseren, denk ik.
Marco Fossatelli
En je kunt niet zeggen, we moeten tien succesvolle moleculen hebben. Want dat kan gewoon niet. Dus het is allemaal iets zachter, iets misschien wel prettiger daardoor. Dat wereldje is ook wat vriendelijker daardoor, denk ik. Natuurlijk moet het ook niet leveren, maar het is wat minder stuurbaar, denk ik. Dus dat zijn wel heel twee verschillende perspectieven op het werk.
Henk Jan Out
En je bent toen, welk bedrijf ben je toen begonnen als artsenbezoeker?
Marco Fossatelli
Bij Searle. Ook een relatief middengroot Amerikaans bedrijf.
Henk Jan Out
En toch even terug over dat beroep van artsenbezoekers. Want in Nederland bestaat het natuurlijk nog wel. Maar er zijn natuurlijk steeds meer artsen die principieel geen artsenbezoekers meer toelaten. Ik meen dat de huisartsen er al überhaupt niet meer dit soort mensen ontvangen. Is er nog enige toekomst voor dat beroep, denk je?
Marco Fossatelli
Ja, ik denk het wel. Maar niet in de rol zoals die vroeger was. Toen waren er heel veel artsenbezoekers. Heel veel artsen ontvingen ook. En in de loop der tijd is die rol geëvolueerd omdat de toegang steeds moeilijker werd. Artsen hadden minder tijd, misschien minder zin. Dus die rol heeft zich steeds verder geprofessionaliseerd ook. Dus de mensen zijn steeds beter geworden. De samenwerking tussen de bedrijven en de artsen is steeds meer geprofessionaliseerd. Dus het niveau is ook echt omhoog gegaan in de loop der tijden. Dus nu noemen ze vaak meer accountmanagers. Ook omdat die rol echt volwassener is geworden en echt van een hoger niveau. En de mensen die je willen zien, die nemen het vak ook gewoon serieus. Die zien iets aan toegevoegde waarde van de interacties tussen ons en hunzelf. En die is er ook, denk ik. Dat is zeker het geval.
Henk Jan Out
Maar waar hebben die artsen het dan met jou over wat ze zelf al niet weten op basis van de literatuur?
Marco Fossatelli
Ja, misschien… Het is makkelijker via ons, denk ik, om informatie te krijgen. Er is heel veel literatuur die niet altijd even duidelijk is. We organiseren tegenwoordig ook veel meer wetenschappelijke nascholingen. Dus over de ziektes waar we het over hebben, maar ook over de producten. Dus dat wij het niet zelf meer doen, maar andere artsen. Dus deskundigen uit het veld. Dus het niveau van de algemene interacties is omhoog getild. Ik moet bekennen, vroeger was het vaak een sales-aid met allerlei grafiekjes en mooie lijnen. Maar dat niveau is echt veranderd. Dat is parallel gegaan met de artsen die, ik denk ook, betere kwaliteit eisten. Maar ook, wat ik eerder zei, minder tijd hebben, minder interesse in die simpele praatjes, om het zo maar te zeggen. En ik denk dat we dat goed gedaan hebben, ook over het algemeen in de industrie.
Henk Jan Out
En ik denk dat het ook wel afhangt van het type geneesmiddel waar je over praat. Want je bent in je hele carrière eigenlijk grotendeels bezig geweest met zeldzame ziektes en weesgeneesmiddelen. En daar lijkt het me wat eenvoudiger om binnen te komen en om een zinvol gesprek te hebben dan als het gaat om anti-hypertensie of meer geneesmiddelen voor de algemene populatie. Of zie ik dat verkeerd?
Marco Fossatelli
Ja, dat klopt. In het begin zat ik vooral op de normale geneesmiddelen. En op een gegeven moment verkocht ik geloof ik de vijfde AT2-inhibitor in de markt. En toen dacht ik wel van, dit wil ik geloof ik niet. En toen ben ik na gaan denken, wat wil ik dan wel? En toen wilde ik naar wetenschappelijk interessantere producten met ook wat meer toegevoegde waarden misschien. En toen ben ik in de zeldzame aandoeningen beland. En daar is de relatie tussen arts, patiënt en industrie wat inniger op een gezonde manier. Omdat we meer van elkaar afhankelijk zijn en de kennis toch wel heel beperkt is over het algemeen, buiten die experts om. En daar zie je een heel prettige samenwerkingsrelatie waarin we echt naar een win-win toewerken. En dat bevalt me heel goed. Ik zie daar ook letterlijk wat de toegevoegde waarde van de medicijnen voor patiënten is. Want uiteindelijk doen we het er allemaal voor. Zelfs commerciële mensen willen dat patiënten goed behandeld worden uiteindelijk en daar profijt van hebben.
Henk Jan Out
Maar hoe zie je dat dan rechtstreeks terug bij patiënten?
Marco Fossatelli
Ja, ik ontmoet ze wel eens tegenwoordig.
Henk Jan Out
Mag dat?
Marco Fossatelli
Ja, dat mag binnen wel-gereguleerde kaders. Commerciële mensen mogen het niet, maar als country manager mag dat nog wel.
Henk Jan Out
Als country manager ben je geen commercieel?
Marco Fossatelli
Nou, lichter. Ik heb een andere verantwoordelijkheid ook. Ik ben steeds commercieel verantwoordelijk, maar heb meerdere petten op.
Henk Jan Out
Ik heb ooit een baas gehad die zei van: marketing begint eigenlijk bij de synthese van de eerste molecuul. Om daarmee aan samen te vallen. Want eigenlijk, je zit allemaal bij één bedrijf. Je hebt allemaal één doelstelling. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat de ene afdeling zegt van: we gaan ons eigen ding doen en de andere afdeling zegt van, ja, we gaan het nu verkopen om te zorgen dat jullie salarissen worden betaald. Dus je hebt eigenlijk natuurlijk allemaal één doelstelling.
Marco Fossatelli
Ja, dat klopt. We hebben met z’n allen het doel om het bedrijf gezond te houden en gezond te maken en overeind te houden. Maar daarbinnen hebben we wel bepaalde firewalls aangebracht. We hebben commerciële mensen, maar we hebben ook medische mensen. En die medische collega’s zijn absoluut niet commercieel verantwoordelijk. En hebben ook geen commerciële targets of zo. Dus die hebben iets meer speelruimte dan de commerciële mensen. Nog steeds binnen de kaders die we met z’n allen hebben afgesproken. Maar we moeten soms met patiëntverenigingen spreken, omdat die ook belangrijk zijn voor het veld. En dat doen we allemaal op nette manieren natuurlijk. En nogmaals binnen de regels. Maar het is wel heel complex, ja dat klopt.
Henk Jan Out
Wat vind je in zijn algemeenheid van die regels? Zijn ze te streng?
Marco Fossatelli
Ja, ze zijn soms wel heel streng. De beweegruimte is nu heel beperkt. Ik denk ook dat ze het zelf naar gemaakt hebben. Ik heb de tijd meegemaakt, hoe leuk die ook was, dat ik champagne in mijn garage had staan en mijn reisjes met artsen deden. En het was prachtig, het was heel leuk, het was heel gezellig maar ik denk niet de beste manier om…
Henk Jan Out
Was het verkeerd?
Marco Fossatelli
Ja, dat is een interessante vraag. Ik zou het nu anders doen. Ik denk uiteindelijk ook dat artsen intelligent genoeg zijn om een goede beslissing te nemen. En we vertelden nooit dingen die niet goed waren. Dus nooit off-label of nooit verkeerde informatie gegeven. Dus we vertelden wel het juiste. Alleen de leuke jus die we er omheen hingen, dus de reisjes en de cadeaus, waren misschien niet het beste voor dit soort producten. Het mocht toen allemaal, het kon toen allemaal. En het werkte ook, vooral om deuren te openen. Maar was het het beste? Ik denk het niet. Maar het was heel leuk. Maar ik ben wel blij dat, ik ben oprecht blij dat het niet meer mag. Omdat we nu daadwerkelijk bezig zijn met de inhoud van de geneesmiddelen. Dus wat doen ze voor patiënten? Hoe moeten artsen het beste inzetten? Puur op basis van de beschikbare data en veel objectiever wat dat betreft.
De zweem van beïnvloeding door middel van die cadeaus en die gifts die is nu echt afgehaald. En dat past beter bij mij. Ik ben een inhoudelijk iemand. Dus op deze manier bezig zijn met klanten is veel beter voor mij. Dat past beter.
Henk Jan Out
Is het helemaal weg of is er nog wel iets van beïnvloeding die wat verder gaat dan puur het inhoudelijke?
Marco Fossatelli
Nee, het is nu heel lastig. Met lastig bedoel ik niet dat ik het zou willen, maar we mogen geen pen meer geven aan artsen. Dus dat is…
Henk Jan Out
Een pen mag toch wel, want het moet minder dan, wat was het, 50 euro per… Of is dat ook al niet meer zo?
Marco Fossatelli
Nee, het mag niet meer. Als je naar congressen gaat nu, er is niks meer. Dus dat is allemaal weg. Nee, ik denk dat het heel transparant is nu. Alles wordt contractueel vastgelegd. We hebben transparantieregistres waarin we echt vermelden, op openbare sites, wat elk bedrijf uitgeeft in de markt. Dus ik denk dat het nu een heel helder en transparant veld is. En dat vind ik ook goed. Het moet ook transparant zijn. Want uiteindelijk zijn de kosten van geneesmiddelen kosten die de samenleving dragen. Dus ik denk dat het belangrijk is.
Henk Jan Out
Ja, goed. We hoeven niet al de bedrijven langs te gaan waar je gewerkt hebt. Dat zijn er nogal wat. Searle, Altana, Daichi Sankyo, Shire, Raptor. Had je de neiging om elke keer iets anders te kiezen of waren er andere redenen? Hoe komt het dat je zoveel verschillende bedrijven hebt bezocht en voor hebt gewerkt?
Marco Fossatelli
Ja, enerzijds is het inherent aan de industrie, het gebeurt wel meer. Sinds ik artsenbezoeker werd heb ik me ontwikkeld in die rol, omdat ik zag dat er veel mogelijk was. Ik ging steeds complexere klanten doen, dus van artsenbezoeker naar ziekenhuis, dat is al de eerste stap. Dan naar contractering in ziekenhuizen, accountmanagement, dus meer de complexe systemen, wat zorgverzekeraars. Mijn rol werd steeds breder en als ik het gevoel had dat ik een beetje vast zat in die ontwikkeling, dan maakte ik een stap. En dat klinkt vrij opportunistisch, maar het was het goede voor mij en uiteindelijk ook voor de bedrijven waar ik terecht kwam, denk ik. Dus daar zat een mooie ontwikkeling in en in die rol was heel veel mogelijk. Het veld is vrij complex en wordt steeds complexer, denk ik, door een steeds hogere organisatiegraad van iedereen, steeds meer afstemming. Vroeger besloot een individueel huisarts, besloot zelf. Nou dat is helemaal weg natuurlijk, dat zit allemaal in veel meer structuren en overlegorganen en protocollen. Dus wij moesten als sales ook aanpassen en daar ging ik goed in mee en ja, die rollen zijn steeds interessanter geworden daardoor. En toen na de Daichi Sankyo ging ik dus naar de zeldzame ziektes. Dat was een heel bewuste keus. En dat was een belangrijk moment voor mij. Dat ik me veel meer thuis voelde in het soort producten wat ik ging doen. Kleinere bedrijven vaak. Waar we echt met een paar mensen, dan heb ik het over vier mensen ongeveer, in een landorganisatie een aantal geneesmiddelen naar patiënten en artsen brachten. Met alles wat erbij hoort.
Henk Jan Out
Geen grote corporate cultures. Het is gewoon rechtstreeks. En korte lijntjes.
Marco Fossatelli
Alles zelf doen. Van de vergoeding tot de contacten met artsen. Tot alles eigenlijk. De telefoonlijnen opzetten. En ja, alles deden we zelf. Dat was fantastisch.
Henk Jan Out
En nu dus recent of recentelijk, al een jaar of hoe lang werk je al bij Alnylam?
Marco Fossatelli
Bijna zeven jaar, ja.
Henk Jan Out
Zeven jaar eerst in een commerciële rol maar nu als general manager voor de hele Benelux.
Marco Fossatelli
Ja, klopt.
Henk Jan Out
En hoe snel ben je daar uiteindelijk general manager geworden?
Marco Fossatelli
Even denken. Ik ben dat nu drie jaar. Dus na een jaar of drie, drieënhalf jaar.
Henk Jan Out
En hoe groot is die organisatie in Nederland?
Marco Fossatelli
Mijn eigen organisatie, dus het medisch commerciële team, dat zijn vier, vijf mensen. Meer is het niet. Maar in Nederland hebben we een internationale hub staan met 65 mensen, waar ik ook verantwoordelijk voor ben. Niet in de lijn, maar wel voor het kantoor. Daar hebben we afdelingen als manufacturing, quality, supply chain en finance, die de hele regio buiten de US helpen. En dat is fantastisch. Ik leer er veel van over die takken binnen de industrie, die ook heel belangrijk zijn. Het is een geweldig kantoor, dus dat is heel leuk om te doen.
Henk Jan Out
En waarom staat dat in Nederland?
Marco Fossatelli
Ja, we hadden al een kantoor in Zwitserland en Engeland. En we zochten een kantoor voor deze eenheden. En verschillende landen waren in de running. Dus Parijs wilde graag, Frankfurt, München en Amsterdam. En uiteindelijk is Nederland toch een aantrekkelijk land voor bedrijven zoals ons. Het is nog niet te duur. Dus zowel vastgoed, huur als lonen zijn nog redelijk. Iedereen spreekt Engels. Dat is een groot voordeel. Want onze organisatie is heel internationaal. Er werken meer dan twintig nationaliteiten op in onze kantoor. Mensen willen graag werken in Nederland. Komen graag uit andere landen naar Amsterdam toe, naar Nederland toe, om zich hier te vestigen. De arbeidsomstandigheden zijn goed. Het leven is fijn. En dat telt allemaal mee in dat totaalplaatje van aantrekkelijkheid. En dat heeft ertoe geleid dat we nu hier staan. En nog steeds hard groeien.
Henk Jan Out
Ja, vertel eens wat over Alnylam. Het is een Amerikaans bedrijf en ze zijn vooral groot geworden met RNA-interferentie. Als techniek voor nieuwe geneesmiddelen.
Marco Fossatelli
Klopt, ja.
Henk Jan Out
Kun je dat in gemakkelijke bewoordingen proberen uit te leggen wat dat precies is?
Marco Fossatelli
Jazeker. Met RNA-interferentie kunnen we heel specifiek messenger-RNA afbreken. En dat messenger-RNA codeert voor een bepaald eiwit in het DNA. En op die manier kunnen we heel specifiek de productie van een bepaald eiwit blokkeren. En dat is nuttig wanneer je ziektes hebt waarbij het eiwit ofwel opstapelt in de cel, om de ene of andere reden, het kan verkeerd vouwen en dan opstapelen of bijvoorbeeld dat het veel te veel van iets produceert wat dan in de cellen blijft hangen en schade veroorzaakt.
Henk Jan Out
Kun je wat voorbeelden geven van de ziektes?
Marco Fossatelli
Ja, dat is lastig want dan kom ik dus in het spanningsgebied tussen commercie en promotie. Ik mag niet de ziektes benoemen waar we nu ook actief op zijn want dat wordt de promotie.
Henk Jan Out
Zelfs de ziektes niet benoemen? Ik bedoel dat je het product niet noemt kan ik me iets bij voorstellen, maar zelfs de ziektes niet?
Marco Fossatelli
Ja, omdat wij de enige zijn die deze technologie heeft.
Henk Jan Out
Oké, dus als je iets doet voor die betreffende ziekte en er is maar één product voor, dan is dat indirect…
Marco Fossatelli
Dan is dat promotie.
Henk Jan Out
Jonge, jonge.
Marco Fossatelli
De luisteraars naar deze podcast zijn niet alleen artsen. Maar ik denk dat het een breder publiek is. Dus dan wordt het publieksreclame. En dat mag ik zeker niet doen. Dat is een groot verbod voor mij, publieksreclame.
Henk Jan Out
Misschien kan ik het dan doen. Ik verbaas me altijd over deze reden. Het is toch niet meer van deze tijd. We hoeven het niet specifiek over de producten te hebben. Maar vind je toch niet dat het absurd is dat je niet eens mag zeggen als bedrijf voor welke ziekte je medicijnen aan het ontwikkelen bent. Dat is toch belachelijk.
Marco Fossatelli
Ja, dat maakt het heel lastig als farmaceutisch bedrijf om je toegevoegde waarden in het systeem, in de maatschappij aan te geven. Want we blijven altijd een beetje op de hoogte. Sorry, op de vlakte juist. En dat zie ik wel vaker. Dat we niet goed uit kunnen leggen wat we nou doen, wat ons toegevoegde waarde is, omdat we zo op de vlakte moeten blijven, omdat het risico anders lopen dat we promotie doen. En dat is inderdaad heel lastig, dat is ook wel vervelend. Want je wil graag vertellen wat je doet en vertellen waarom dat wat we doen nuttig is in de samenleving.
Henk Jan Out
Ja, als een luisteraar Alnylum intikt op Google en de producten en dan zien ze precies voor welke ziekte en welke producten dat zijn…
Marco Fossatelli
Waarschijnlijk wel, ja.
Henk Jan Out
Goed, oké. Nou, laten we dit onderwerp… Laten we dit rusten. Maar het is natuurlijk een fantastische nieuwe technologie. Ze is ook Nobelprijs meegewonnen, geloof ik.
Marco Fossatelli
Ja, klopt. In 2006 is ze Nobelprijs meegewonnen. En in 2002 waren er vier mannen die bezig waren met DNA-onderzoek. Die hadden deze technologie in het oog. Want het is een natuurlijk proces in het lichaam wat gebruikt werd in genonderzoek. En zij dachten van: als we deze technologie nou gebruiken om medicijnen mee te maken. Prachtig idee. En toen moesten ze het gaan doen. Het waren wel mensen die al eerder ervaring hadden in bedrijven. En die zijn het gaan doen en die zijn gestart. Hebben wat funding binnengehaald via investeerders. En vervolgens is er 16 jaar lang onderzoek gedaan met hoge pieken en hoge dalen. Zowel wetenschappelijk als financieel. Dus wetenschappelijke doorbraken. En toen stroomde het geld binnen van investeerders. Maar ook enorme dalen, studies die mislukten, technologieën die niet wilden lukken. En dan stappen de investeerders weer uit. Dus we hebben verschillende malen de Valley of Death meegemaakt. Dat we tegen het faillissement aanhikten. Maar, en dat is wel bijzonder, uiteindelijk wel een product geregistreerd gekregen. Tegen een zeldzame aandoening. En ik zeg het is wel bijzonder omdat naast ons waren er verschillende andere bedrijven die andere technologie of zelfs dezelfde ontwikkelden, die het nooit gehaald hebben. Ik denk dat heel veel mensen dat wel vergeten of niet weten. Het is een heel ingewikkelde en zware wereld, die start-ups.
Het vinden van geld, dat onderzoek wat continu goed moet gaan, wat heel veel tijd en geld kost. En de kans dat je het haalt is heel beperkt. Laat staan dat je een product geregistreerd krijgt en daarna nog een commercieel succes kunt maken. Er zijn zoveel hurdles daar. Zoveel momenten waarop het mis kan gaan. En Alnylam heeft het gewoon gedaan.
Henk Jan Out
Dat is fantastisch. Vooral ook omdat er natuurlijk zeldzame ziektes zijn. Dus van die mysterieuze ziekte waar die patiënten aan lijden in Nederland. Hoeveel patiënten zijn er van bijvoorbeeld in Nederland? Waarvoor jullie producten hebben?
Marco Fossatelli
Er zijn er rond de 200 bekend. En daarvan worden er dan 75 behandeld ongeveer. Want niet iedereen heeft de ziekte in gelijke mate. Het gaat echt om heel kleine populaties. Een andere ziekte waar wij rond de 10 patiënten hebben. Dat zijn echt heel erge ziektes. Heel ernstig, waarbij de impact op het leven echt heel enorm is. Maar het zijn maar heel weinig mensen.
Henk Jan Out
Ja. Alnylum is, is dat het enige bedrijf dat bezig is met de RNA-interferentie? Of zijn er ook nog andere bedrijven die dezelfde technologie inmiddels kunnen gebruiken?
Marco Fossatelli
Er zijn andere bedrijven bezig met de ontwikkeling van die producten, omdat wij hebben laten zien dat het kan. Wij hebben nu laten zien dat je…
Henk Jan Out
De techniek is niet gepatenteerd of zo?
Marco Fossatelli
Nee, dat kan niet. Nee, sommige onderdelen van de technologie wel. Dus we hebben een technologieplatform waarbij we de medicijnen geschikt maken om in het lichaam te brengen en om het op de juiste plek te krijgen. En daar zitten kleine aanpassingen aan aan de natuurlijke sequentie van het… Het zijn kleine stukjes oligonucleotide. Dus in die technologie zitten allerlei patenten. Maar de technologie an sich is een natuurlijk proces. Wat je niet kunt patenteren. En wij zijn de enigen die op dit moment producten geregistreerd hebben. Maar omdat men ziet dat het werkt. Zijn er vele bedrijven nu bezig. En terecht. Het is een hele mooie nuttige technologie.
Henk Jan Out
Is het moeilijk de manufacturing? Om op commerciële schaal te maken?
Marco Fossatelli
Ik dacht zelf dat het niet moeilijk zou zijn. Maar toen ik met onze mensen sprak van manufacturing. Bleek het toch wel heel lastig te zijn. Het is een kleine keten oligonucleotide. Ongeveer 21 basenparen. En het moet echt allemaal kloppen. Je kunt je niet veroorloven dat daar een foutje in de sequentie zit ook. Er wordt vrij veel afval geproduceerd. Dat is wel een probleem. Dus het bleek uiteindelijk toch veel lastiger dan ik dacht. En daar zijn we ook mee bezig om dat beter te maken. Want dat is ook een belangrijk onderdeel van het bedrijf. Om die productie sneller en beter te maken, met minder afval ook.
Henk Jan Out
Het bedrijf zal vast wel heel erg winstgevend zijn, of niet?
Marco Fossatelli
Was het maar zo. Nee, we leiden nog steeds verlies. We zijn nog steeds jong, 22 jaar oud. Dus dat valt wel mee. We hebben nu vier producten beschikbaar, maar allemaal in zeldzame aandoeningen.
Henk Jan Out
Wacht even, je zegt dat je 22 jaar lang al actief bent, en je maakt nog steeds geen winst.
Marco Fossatelli
Nee, klopt. We hebben echt miljarden uitgegeven, miljarden. En we hopen wel op niet al te lange termijn winstgevend te worden. En dat is een belangrijk moment. Omdat investeerders kijken daarnaar. Investeerders beoordelen je wetenschappelijke prestaties. Van hoe ziet je pijplijn eruit? Hoe doet je research het? Maar op het moment dat je commercieel wordt, kijken investeerders vooral ook naar je commerciële prestaties. Haal je je doelen? Slaag je erin om te groeien? Omdat je uiteindelijk een gezond bedrijf moet worden. En dat kan alleen maar als je meer inkomsten hebt dan uitgaven. En onze research draait op volle toeren. Dus we geven heel veel geld uit.
Henk Jan Out
Weet je wat voor percentage je aan R&D spendeert?
Marco Fossatelli
Nee, niet exact. Sorry. Maar het is wel heel hoog bij ons. Dat weet ik wel. Veel meer dan de grotere bedrijven. En dat komt ook omdat we een heel kleine organisatie hebben eigenlijk, waarbij de focus echt ligt op die pijplijn. Dat is prachtig.
Henk Jan Out
Maar goed, dat betekent dus ook waarschijnlijk dat jullie producten vrij hoge prijzen hebben.
Marco Fossatelli
Ik zeg altijd dat ze kostbaar zijn, ja. Ja, dat klopt.
Henk Jan Out
Je zegt niet dat ze duur zijn. Je kan zeggen duur, hoge prijzen en je zegt ze zijn kostbaar.
Marco Fossatelli
Ja, wat duur is, dat zegt dan iets over de prijs. Maar het gaat om de verhouding tussen toegevoegde waarde voor patiënten. Het aantal patiënten natuurlijk. Dus de impact op het totale budget. En wat dat doet voor die patiënten. Dus duur is heel eenzijdig. Het gaat over euro’s, maar het plaatje is veel complexer.
Henk Jan Out
Want is het algemeen het effect van deze geneesmiddelen op jullie patiënten dramatisch goed? Of geeft dat maar een graduele verbetering? Of wat moet ik me daarbij voorstellen?
Marco Fossatelli
Nee, deze producten zijn echt wel, dan moet ik weer een net woord gebruiken, heel goed.
Henk Jan Out
Dus levensreddend?
Marco Fossatelli
Nee, het zijn allemaal progressieve chronische ziektes. Het is niet genezend, maar wel vertragend. En dat alleen al levert heel veel gezondheidswinst op. En dat is echt geweldig om te zien in de praktijk.
Henk Jan Out
En goed, dan heb je dus een aantal producten geregistreerd. Ook kom je in Nederland. Dan kom je natuurlijk in een ingewikkelde discussie. Zullen jullie ongetwijfeld ook ingezeten hebben over de vergoeding daarvan? Is dat in zijn algemeenheid goed gegaan in Nederland?
Marco Fossatelli
Ja, we hebben drie van de vier geneesmiddelen nu vergoed in Nederland.
Henk Jan Out
Hard de onderhandelingen met het zorginstituut of met het ministerie?
Marco Fossatelli
Met het ministerie en de zorgverzekeraars? Ja, hard maar eerlijk zou ik zeggen. We weten wat we aan elkaar hebben. Ik denk ook dat we het een gezamenlijk doel hebben samen, dat we allemaal willen dat deze geneesmiddelen of in zijn algemeenheid geneesmiddelen beschikbaar komen voor patiënten die het nodig hebben. En dat over de kosten van mening verschillen, ja, dat is logisch.
Henk Jan Out
Waarom is dat logisch?
Marco Fossatelli
Wij willen een product verkopen en moeten een bedrijf gezond houden. Terwijl de overheid of de zorgverzekeraars kijken vanuit de burger en daar de kosten laag willen houden. Dus je begint misschien vanuit verschillende startpunten. Maar in het midden is ergens een punt waarin je elkaar kunt vinden met een maatschappelijk acceptabele prijs, waarbij het dus goed is, en dan kunnen we dat middel beschikbaar stellen.
Henk Jan Out
Ik heb weleens gehoord dat die discussies met VWS allemaal schriftelijk gaan. Is dat zo?
Marco Fossatelli
Ja, ik begin er nu weer een. Dus dat ga ik dan binnenkort weer ontdekken.
Henk Jan Out
Oké, dus je zit niet aan een tafel en je komt met argument 1 en argument 2. Je gaat echt per brief?
Marco Fossatelli
Ja, en ik zit liever aan tafel. Omdat je dan beter uit kunt leggen waarom we dit doen. Het wordt bijna een formeel proces. Terwijl als we meer gezamenlijkheid kunnen vinden in het verhaal. Waarom doen we dit? En hoe kunnen we dat het beste doen? Dan komen we misschien ook sneller uit en misschien op een leukere manier ook.
Henk Jan Out
Je bent nu opeens met discussies met VWS bezig als organisch chemicus. Heb je nou het gevoel dat jouw wetenschappelijke opleiding je er veel extra’s heeft gebracht waardoor je dit soort dingen beter kunt doen dan mensen met een commerciële achtergrond?
Marco Fossatelli
Ja, ik denk het wel. Ik snap hoe de dingen werken. Ik snap hoe Alnylam zich ontwikkeld heeft. Hoe de technologieën werken. In zijn algemeenheid hoe geneesmiddelen werken. Ik kan een gezonde discussie voeren op inhoud. Ik denk zeker dat het helpt, ja.
Henk Jan Out
Merk je dat je serieuzer genomen wordt in discussies met artsen of met verzekeraars of met anderen? Of maakt dat niet uit?
Marco Fossatelli
Nou, dat weet ik niet. Ik kan alleen maar over mezelf spreken. Ik denk dat ik serieus genomen word. Maar ik denk niet dat iemand die puur commercieel is, minder serieuzer genomen zou worden. Dat vind ik moeilijk om te zeggen.
Henk Jan Out
Ik kan me voorstellen dat iemand met een MBA, bij wijze van spreken, die uit gaat leggen wat RNA-interferentie is, dat dat toch gewoon, ja ja, je lepelt alleen maar datgene op wat je in een boekje gelezen hebt. Je hebt er geen ervaring mee. Dat moet toch een verschil zijn?
Marco Fossatelli
Ja, dat klopt. Dan neem je iemand mee van Medisch die het uit kan leggen. En dan blijf je gewoon bij je leest, en dat is het commerciële stuk. Dus dat kunnen we oplossen. Maar het helpt wel. Het helpt zeker. En ik ben er zelf heel enthousiast over. Ik vind het geweldig wat er nu gebeurt in ons bredere vakgebied. Ik denk dat we eindelijk dat DNA en RNA ontsleuteld hebben. Daar hikten we heel lang tegenaan als farmaceutische industrie en nu gebeuren er
zoveel prachtige dingen zoveel mooie technologieën die tot de markt komen tot patiënten het is een fantastische tijd en daar ben ik echt heel enthousiast over, dat is… Alles lukt nu lijkt het wel
Henk Jan Out
Ja, nog even terug over die prijs je kunt ieder geval niet zeggen dat Alnylam zijn zakken aan het vullen is, want ze maken nog verlies. Dat vind ik wel belangrijk dat mensen zich dat realiseren. Want een hoop mensen denken van: ze verdienen zo vreselijk veel geld, dus die hoge prijzen zijn niet nodig. Maar dat geldt in jullie geval helemaal niet.
Marco Fossatelli
Nee, dat klopt. Ik denk is dat in zijn algemeenheid geldt dat deze industrie toch wel hoog risico heeft. Zelfs de grote bedrijven lopen risico bij met nieuwe producten, met studies die mis gaan. Dat kan elk moment gebeuren. En het is niet zo dat het allemaal gespreid bedje is, het is een heel complexe en heel volatiele industrie eigenlijk wel… Sommige bedrijven verdwijnen een tijdje omdat hun pijplijn niet lukt. De producten tegen Alzheimer lukken allemaal maar niet. Het is een hele complexe en nogmaals risicovolle industrie voor ons, maar ook voor de grotere bedrijven. Laat staan voor de hele kleintjes die continu tegen de hoge risico’s opwerken.
Henk Jan Out
Ja, jij bent ook heel erg actief in initiatieven om inclusion en diversity te bevorderen.
Marco Fossatelli
Ja, dat klopt.
Henk Jan Out
Kun je daar wat over vertellen?
Marco Fossatelli
Zeker, ik vind dat een heel mooi thema. En ik denk dat dat ontstaan is vanuit mijn jeugd. Dat ontdek ik nu een beetje. Toen ik opgroeide in een volksbuurt met mijn ouders en in twee culturen. Dat je een perspectief krijgt op diversiteit. Dat zijn allerlei verschillende mensen en die doen er allemaal toe. En ik vind het heel belangrijk dat ik nu voor een bedrijf werk wat het ook in het vizier heeft. En wat wij willen is met diversiteit dat we als bedrijf intern, maar ook extern oog hebben voor de diversiteit van de samenleving. Die is nou eenmaal divers, in Nederland, maar ook in Amerika bijvoorbeeld. En dat we dus binnen ons bedrijf met de werknemers een reflectie daarvan willen zijn, voor zover dat mogelijk is. En dat gaat over heel brede aspecten. Dat gaat over etniciteit, wat vaak gezegd wordt. Man, vrouw zijn de voornaamste thema’s. Maar het gaat ook over leeftijd bijvoorbeeld. Misschien gezondheid, dat we ook wel aandacht hebben voor: Kunnen mensen met aandoeningen, zichtbaar of niet zichtbaar, bij ons werken? Religie is ook een thema natuurlijk. Kunnen we die diversiteit binnen ons bedrijf weergeven? En als we dat doen, kunnen we dan zorgen dat iedereen gelijk behandeld wordt en ook gewoon geaccepteerd wordt voor wie die is. En het enige criterium is dan, kun je je werk goed doen? En daar moet het om gaan. En dan is het aan mij als manager om te zorgen dat het allemaal goed samenwerkt, allemaal goed klikt en vriendelijk gaat.
Henk Jan Out
En doe je dat op Nederlands niveau of op internationaal niveau voor het hele bedrijf?
Marco Fossatelli
Ik doe dat op internationaal niveau. Ik probeer dat wat we in Amsterdam al vrij goed doen, vind ik, ook in andere landen gedaan te krijgen.
Henk Jan Out
Amsterdam is die internationale tak.
Marco Fossatelli
Ja, we hebben een internationale hub met meer dan twintig nationaliteiten. Dus dat is wel vrij divers, in ieder geval op dat gebied. En ik probeer andere landen te interesseren in het thema en ervoor te zorgen dat zij er ook op gaan letten. We zijn een farmaceutisch bedrijf met aandacht voor gezondheid, maar we slagen er moeilijk in om mensen met bijvoorbeeld handicaps of aandoeningen aan te nemen. Om heel praktische redenen soms, maar daar moeten we gewoon oog voor hebben ook.
Henk Jan Out
En dat is iets waar Alnylum op let en ook belangrijk vindt dus…
Marco Fossatelli
Ja, doet Alnylum heel goed. Het is een thema wat in Amerika heel sterk leeft. Het wordt soms wat gepoliticeerd, maar de intrinsieke gedachte van omarm diversiteit, want we zijn allemaal divers. En behandel iedereen gelijkwaardig, dat is wel heel erg mooi. En dat hangt dan bijna aan een ander belangrijk thema corporate social responsibility. Hoe zorg je dat je als bedrijf de verantwoordelijkheid neemt breder dan alleen geneesmiddelen maken, maar hoe zorg je dat je een goed bedrijf bent qua milieutechnisch, maar ook clinical trials bijvoorbeeld. Hoe zorg je dat die divers genoeg zijn om met zekerheid te kunnen zeggen dat je medicijnen werken in allerlei soorten mensen. Dat ging vroeger nog wel eens mis. En dat is een thema wat ook steeds, ook onder artsen, bekender wordt. En daar zetten we ons ook heel erg voor in. Dus ik vind het een heel mooie, heel eerlijke gedachte eigenlijk. Het goede doen. Dat thema raakt me wel.
Henk Jan Out
Ja, en je voelt je al zodanig thuis bij Alnylum.
Marco Fossatelli
Ja, dat is als een warm bad. Het is een bedrijf waar ik binnenkwam en er was geen strijd. Je werd niet uitgedaagd. Er werd niet getwijfeld aan je capaciteiten. Je werd omarmd en geaccepteerd voor wie ik was als professional. En dat doen we nog steeds, denk ik. En dat maakt dat mensen zich prettig voelen en daardoor beter werken. En dat is fijn voor hun, want dan zijn mensen prettiger, voelen zich beter daardoor. Maar het is ook goed voor het bedrijf, want dan kunnen mensen beter floreren en hun baan beter doen. En uiteindelijk worden wij er ook beter van. Dus dat is een win-win situatie.
Henk Jan Out
Heb je nog tijd voor andere dingen dan country manager BeNeLux?
Marco Fossatelli
Het slokt je wel op, maar ik maak graag tijd voor dingen buiten eigenlijk. Ik zit heel veel in meetings en bijeenkomsten en veel Zoom nog steeds. Dus in mijn vrije tijd ga ik graag naar buiten. Om te wandelen met mijn honden of een boot te varen of klussen te doen of in de tuin te werken. Iets met mijn handen vaak.
Henk Jan Out
Ben je ook handig?
Marco Fossatelli
Ja. Als organisch chemicus word je handig, ja. word je handig, ja. Je bouwt alle opstellingen. Het is vrij complex allemaal met allerlei apparatuur. Dus ik ben wel handig, ja. En ik kook graag. Dat is dan misschien nog het laatste uitvloezel van mijn…
Henk Jan Out
Italiaans neem ik aan.
Marco Fossatelli
Italiaans en vegetarisch, ja. Dat is mijn organische chemie nog steeds. Ik kan goed roeren en mengen en iets moois maken. Dat is mijn laatste houvast nog aan die organische periode.
Henk Jan Out
Nou, hartstikke mooi. Dankjewel voor het gesprek Marco. Ik zou bijna zeggem, om in de Italiaanse sfeer te blijven: ciao.
Marco Fossatelli
Grazie.
Henk Jan Out
Tot de volgende keer. En u bedankt voor het luisteren en graag tot de volgende keer. Dag.
Dit was Leaders in Life Sciences, dankjewel voor het luisteren. Vond je iets van deze aflevering? Wij ontvangen graag jouw feedback. Wat houdt bijvoorbeeld jou bezig en over wie wil je meer horen? Laat het weten via een Apple of een Google review of stuur een berichtje via social media of natuurlijk gewoon per mail. Onze waardering is groot. Tot slot, nog dank aan onze partners. Dat zijn Pivot Park, Pedersen & Partners en Johnson & Johnson Innovative Medicine
Recente reacties